Umiłowani w Chrystusie Panu, Bracia i Siostry!
1. Od zawsze w uroczystość Objawienia Pańskiego wpatrujemy się w postacie Trzech Mędrców, którzy idąc za Gwiazdą, pokonali długą drogę do Betlejem. Kiedy przybyli do Jerozolimy pytali: „Gdzie jest nowo narodzony Król żydowski? (…) przybyliśmy oddać Mu pokłon” (Mt 2, 2). Pragnęli ujrzeć i adorować Nowonarodzonego Króla. Szli kierując się wewnętrznym pragnieniem poznania Tego, który jest źródłem prawdy, dobra i piękna.
To pragnienie było tak silne, że wyruszyli za Gwiazdą w nieznaną sobie drogę. Ich wytrwałość pozwala im dotrzeć do Betlejem i odnaleźć nowonarodzone Dzieciątko Jezus. Bez trudu rozpoznali w Dziecięciu Mesjasza, upadli przed Nim na twarz, oddali Mu pokłon, otworzyli swe skarby i ofiarowali Mu swoje dary: złoto, kadzidło i mirrę (por. Mt 2, 11).
Później, dalecy od zdrady i knowań Heroda inną drogą, bezpiecznie wrócili do swojej ojczyzny. Wracali do swoich domów napełnieni łaską wiary i radością, że spotkali Zbawiciela.
Nowy rok duszpasterski swoim hasłem: „Uczestniczę we wspólnocie Kościoła”, potwierdza nam, że Jezusa Chrystusa Odkupiciela należy szukać we wspólnocie Kościoła. Wracając do Ojca, Chrystus Pan powierzył Kościołowi mandat misyjny: „Dana mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto ja jestem z wami przez wszystkie dni aż do skończenia świata” (Mt 28,18-20). I dziś aż po krańce ziemi trwa działalność misyjna Kościoła, która potrzebującym niesie orędzie Dobrej Nowiny. Dlatego w tym duchu przeżywamy Dzień Modlitwy i Pomocy Misjom, pod hasłem: „W Kościele jesteśmy misjonarzami”.
2. Jak ukazuje to historia Kościoła, mandat misyjny przez wieki wiernie wypełniają misjonarze duchowni i świeccy, którzy głoszą Ewangelię ludziom wszystkich kultur, narodów i języków. Zaś mandat misyjny każdego chrześcijanina wynika z zobowiązań chrzcielnych oraz obdarowania darami Ducha Świętego w sakramencie bierzmowania. Łaska chrztu świętego uzdalnia ochrzczonego, by wiarę umacniać, nią żyć i dzielić się z innymi. Przyjmując sakrament bierzmowania otrzymujemy kolejne zadanie by jej strzec, bronić i dawać świadectwo wiary, najpierw we własnym środowisku, a potem wokół siebie. Jak kiedyś do apostołów, tak dzisiaj Jezus mówi nam: „Wy jesteście światłem świata. Nie może się ukryć miasto położone na górze. Nie zapala się też światła i nie stawia pod korcem, ale na świeczniku, aby świeciło wszystkim, którzy są w domu. Tak niech świeci wasze światło przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie” (Mt 5,14-16). Każdy chrześcijanin jest misjonarzem w takiej mierze, w jakiej spotkał się z miłością Boga w Chrystusie Jezusie. Taki misyjny wymiar ma każda Eucharystia, gdyż jest posłaniem uczniów Chrystusa do współczesnego świata ze świadectwem wiary i miłości. Jej ostatnie wezwanie jest zaproszeniem do apostolstwa i podjęcia odpowiedzialności za Kościół.
Łaska chrztu św. rozpoczyna w nas drogę świętości, a świętość życia i misje łączą się ze sobą, jak uczył nas św. Jan Paweł II. Powołanie misyjne ze swej natury wypływa z powołania do świętości. Każdy misjonarz jest autentyczny jedynie wówczas, gdy wchodzi na drogę świętości. Świętość jest więc niezbędnym warunkiem do tego, aby Kościół mógł realizować swoją zbawczą misję. Zatem trzeba wzbudzić nowy zapał świętości wśród misjonarzy i w całej wspólnocie chrześcijańskiej (por. RMis 90). W Kościele wszyscy jesteśmy uczniami, i będziemy nimi przez całe życie, i wszyscy jesteśmy misjonarzami, każdy w tym miejscu, które Pan mu wyznaczył. Jeśli nawet nie wszyscy mogą oddać się całkowitej działalności misyjnej, to jednak wszyscy powinni stać się współpracownikami misjonarzy.
3. Obecnie, 1 690 misjonarek i misjonarzy z Polski, głosi Ewangelię w 99 krajach świata. Opuścili swe domy rodzinne, wspólnoty i diecezje, by wśród trudności i przeszkód dzielić się skarbem wiary i służyć najuboższym z ubogich. Misjonarze prowadzą działalność charytatywną, edukacyjną i medyczną, stając się znakiem nadziei dla opuszczonych, sierot, starców, bezdomnych i wykluczonych. By prowadzić wspaniałe dzieła ewangelizacyjne potrzebują naszej pomocy duchowej i materialnej. Wszyscy możemy im pomóc świadczyć o Chrystusie. Dzisiaj, zgodnie z zaleceniem Konferencji Episkopatu Polski zebrane we wszystkich parafiach ofiary są przeznaczone na Krajowy Fundusz Misyjny. Z tego funduszu utrzymuje się również Centrum Formacji Misyjnej w Warszawie, gdzie obecnie 15 osób przygotowuje się do posługi misyjnej. Mamy wśród nich 10 kapłanów diecezjalnych, 2 kapłanów zakonnych, 1 siostrę zakonną i 2 osoby świeckie.
Objawienie Pańskie jest też patronalnym świętem Papieskiego Dzieła Misyjnego Dzieci. Na całym świecie tego dnia dzieci należące do tego Dzieła łączą się w modlitwie i stają się kolędnikami misyjnymi. Dziękują one za zebrane w czasie kolędowania ofiary, które w tym roku przekażą je swoim rówieśnikom z Kolumbii i innym dzieciom z krajów misyjnych.
W imieniu wszystkich polskich misjonarek i misjonarzy oraz tych, którzy przygotowują się do posłania misyjnego, składam serdeczne Bóg zapłać za modlitwę i ofiarność, poprzez które wyraża się nasza troska o misje. Życzę Wam, byście wzrastając w wierze doświadczyli, tej radości bycia we wspólnocie Kościele, w którym jesteśmy misjonarzami, a naszym głównym zadaniem jest dzielenie się wiarą i miłością z innymi.
Z serca wszystkim błogosławię w Imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen.
Bp Jan Piotrowski
Przewodniczący Komisji Episkopatu Polski ds. Misji