Wigilia uroczystości Narodzenia św. Jana Chrzciciela – 23 czerwca – jest w Polsce także Dniem Ojca. Tegoroczne świętowanie ma szczególny wymiar, obchodzimy bowiem Rok Rodziny “Amoris laetitia” z okazji 5. rocznicy publikacji papieskiej adhortacji, a także Rok św. Józefa, ziemskiego Ojca Pana Jezusa. Jest to wspaniała okazja, by raz jeszcze wyrazić wdzięczność wszystkim naszym Kochanym Ojcom, którzy z cierpliwością i oddaniem pełnią powierzoną im przez Boga misję. Papież Franciszek zauważa: „Ojciec, z jasną i szczęśliwą tożsamością męską, który z kolei na swoim odcinku łączy miłość i akceptację żony, jest równie konieczny jak jej macierzyńska troska” (AL 175). W naszych sercach nosimy także tych Ojców, którzy zakończyli ziemską pielgrzymkę i stanęli przed „Ojcem świateł, u którego nie ma przemiany ani cienia zmienności” (Jk 1,17). Przecież to właśnie nasi Ojcowie nauczyli wielu z nas historii Polski i dziejów naszych rodzin, pokazali, jak być zaradnymi w skomplikowanym świecie, jak jeździć na rowerze, łowić ryby, grać w piłkę i cieszyć się z kibicowania polskim sportowcom.

Zwracamy się dziś przez wstawiennictwo św. Józefa do naszego najlepszego Ojca w niebie, aby pomógł wszystkim Ojcom w wypełnianiu ich misji, a także by poruszył serca wielu chłopców do fascynacji ojcostwem. Papież Franciszek przypomina wiele razy, że nasze społeczeństwo jest czasem określane „społeczeństwem bez ojców”. Nierzadko kwestionuje się męskość, wypacza postać ojca, a nawet promuje postawy despotyzmu. „Ojcowie są niekiedy – stwierdza Papież – tak bardzo skoncentrowani na sobie i na swojej pracy, a czasami także na własnej samorealizacji, że zapominają nawet o rodzinie. I zostawiają dzieci i młodzież same” (AL 176). Niech Bóg obdarzy każde małżeństwo i rodzinę takimi Mężami i Ojcami, którzy będą zawsze blisko swoich żon, by dzielić z nimi radości i trudy rodzicielstwa. Niech polscy Ojcowie nigdy nie przestaną czuć, że są potrzebni swoim dzieciom, by ich prowadzić za rękę przez świat.

W Liście apostolskim “Patris corde” papież Franciszek wspomina piękną książkę polskiego pisarza Jana Dobraczyńskiego pt. “Cień ojca”, opowiadającą o św. Józefie. On był „cieniem” Ojca Niebieskiego dla Jezusa, z wielkim taktem i czułością chronił Go, idąc jednocześnie Jego śladami. „Nikt nie rodzi się ojcem, ale staje się ojcem – przekonuje Franciszek. – I nie staje się nim jedynie dlatego, że wydaje dziecko na świat, lecz ponieważ odpowiedzialnie podejmuje o nie troskę. Za każdym razem, gdy ktoś podejmuje odpowiedzialność za życie drugiego, w pewnym sensie sprawuje względem niego ojcostwo” (PC 7).

Niech św. Józef uprosi nam u Boga także ojców duchownych, by nigdy – szczególnie na mazowieckiej ziemi – nie zabrakło mężczyzn, którzy z oddaniem, twórczą odwagą i autentyczną radością będą pełnili posługę kapłańskiego, ojcowskiego towarzyszenia wiernym w parafiach, w konfesjonałach i posłudze sakramentalnej.

Wszystkim Drogim Ojcom z serca błogosławię, przyzywając orędownictwa Opiekuna Jezusa: „O święty Józefie, okaż się ojcem także i nam, i prowadź nas na drodze życia. Wyjednaj nam łaskę, miłosierdzie i odwagę, i broń nas od wszelkiego zła” (PC, Zakończenie).